święty I
godny czci i szacunku
Tak zwykł mawiać pan Sędzia, a Sędziego wola Była ekonomowi poczciwemu świętą (I) wstąpił więc do pana Tadeusza, dziś świętej pamięci, Rejtana, Który był potem naszym nowogrodzkim posłem (VIII) A szlachta ciągle pije i wiwaty wznosi: Wszystkich przyjaciół, których kto żywych spamięta I których zmarłych pamięć pozostała święta! (XII) Kraj lat dziecinnych! On zawsze zostanie Święty i czysty jak pierwsze kochanie (Epilog)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Moralność ↔ Reputacja, honor-wstyd